Bertus is al 60 jaar verzot op zijn trombone
Eigenlijk had hij liever gezien dat het interview over Muziekvereniging Juliana zou gaan, dan enkel over hemzelf. “Ik ben maar een klein radertje in het geheel, het gaat om het samenspel”, aldus Bertus Ardesch, die al 60 jaar verbonden is aan de vereniging.
SANDRA DUBBINK
De Hammer muziekvereniging huldigde afgelopen weekend tijdens het najaarsconcert zeven jubilarissen, onder wie Bertus Ardesch. Ondanks zijn leeftijd van 80 jaar is hij nog altijd actief als muzikant en al 60 jaar verbonden aan Juliana.
Muziek was in zijn jonge jaren eigenlijk nooit zo zijn ding. Voetballen. Dat was het. Bertus Ardesch deed het tot zijn 30ste. Tien jaar daarvoor attendeerde een vriend, al muzikant bij Juliana, hem op de mogelijkheid om een instrument te gaan bespelen met de woorden:
“Maar stel, je zou een muziekinstrument moeten kiezen. Wat voor instrument zou je dan willen?” De trombone was het eerste dat bij hem opkwam.”
En ja hoor, enkele dagen daarna zette die vriend een trombone bij ons achter de deur”, vertelt Ardesch.
“Ik moest het instrument maar eens proberen, om te zien wat ik ervan vond. Het betrof toen nog de ventieltrombone en later werd het de ‘schuiftrombone’. Het bespelen van de trombone vond ik zo leuk dat ik na mijn diensttijd officieel ‘bij de muziek’ ben gegaan.”
In die tijd waren er geen lesboeken, maar had je alleen notenbundels. Ardesch vond de bundel maar saai en speelde liever psalmen en gezangen uit de liederenbundel. Hij speelde deze zo vaak dat het vroegere schoolhoofd, die dagelijks een rondje door de dorpskern van Den Ham liep, aan het nog schoolgaande zusje van Ardesch vroeg: ‘Is je broer bij het Leger des Heils, of zo? Ik hoor hem alleen maar gezangen en psalmen spelen.’ Ardesch verhaalt nog graag over dit voorval.
In de afgelopen 60 jaar heeft Ardesch acht dirigenten meegemaakt bij het orkest en heeft hij allerlei taken en functies gehad: van ‘loopjongen’ tot voorzitter. Die laatste functie bekleedde hij tien jaar lang.
Trots
Momenteel is de 80-jarige muzikant binnen Julinana nog lid van de oudpapierclub. Ook heeft hij meegewerkt aan de realisatie van het eigen clubgebouw van Juliana aan de Slingerweg. Daarop is hij misschien nog wel het meest trots. Het eigen ‘honk’ dat met de opbrengst van het oud papier kon worden gerealiseerd.
Ander hoogtepunt noemt hij de jaarlijkse uitwisseling met de Spielmanns- und Musikzug uit de vroegere partnergemeente Adorf. “Dat was altijd erg gezellig.”
Ook de jaarlijkse Dodenherdenking, het Bevrijdingsconcert en de optredens op kerstnacht zijn hoogtepunten voor Ardesch.
“We zijn een vereniging voor de Hammer gemeenschap, dus altijd aanwezig bij deze activiteiten.”
Ardesch oefent nog elke dag minimaal een half uur op z’n trombone. Muziek maken vindt hij een hobby voor het leven. Het houdt hem naar eigen zeggen jong en actief.
“Het scheelt dat er vier muzikanten zijn die trombone spelen in het orkest. Als ik de enige was, dan weet ik niet of ik het wel zo lang had volgehouden. Maar met de drie jonge mensen aan mijn zijde kun je je nog een keer een foutje veroorloven”, grapt Ardesch.